مقایسه ریزنشت اپیکالی کانال ریشه دندان های پرشده توسط گوتاپرکا و سیلر ah۲۶ با رزیلون و اپیفانی با استفاده از روش نفوذ رنگ

مقدمه: پرکردن کانال ریشه یکی از مراحل اصلی درمان های اندودانتیک است و ماده ای که به این منظور به کار می رود بایستی توانایی ایجاد مهر و موم مناسب را داشته باشد. هدف از این مطالعه مقایسه توانایی دو ماده پرکننده کانال ریشه (گوتاپرکا و رزیلون) در جلوگیری از ریزنشت اپیکالی بود. روش بررسی: برای انجام این مطالعه آزمایشگاهی از 32 دندان تک ریشه کشیده شده انسان استفاده شد. پس از جدا کردن تاج دندان ها از ناحیه سرویکال، کانال ها با روش step-back آماده سازی شدند. لایه اسمیر با قرار دادن 17% edta به مدت یک دقیقه برداشته شد. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شده و نیمی از آنها با گوتاپرکا و سیلر ah26 و نیم دیگر توسط رزیلون و سیلر اپی فانی پر شدند. سپس دندان ها به مدت 48 ساعت در متیلن بلو قرار گرفتند. نهایتاً دندان ها به صورت طولی برش داده شده و میزان ریز نشت در زیر استریو میکروسکوپ اندازه گیری و ثبت شد. داده های این مطالعه با استفاده از آزمون t- test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: بر اساس نتایج به دست آمده بین میزان ریز نشت در دو گروه اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه گیری: با توجه به عدم وجود اختلاف معنی دار بین ریز نشت گوتاپرکا و رزیلون، می توان رزیلون را پس از بررسی دیگر خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک، به عنوان یک ماده مناسب برای پرکردن کانال در نظر گرفت.